Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

          Ίσως κάποιες γυναίκες θεωρούν τη γιορτή αυτή περιττή. Για την κατηγορία αυτή των γυναικών που έχουν τη σπουδαιότερη ίσως ιδιότητα στον κόσμο , αυτή  της μητέρας, γιορτάζουν  365 μέρες το χρόνο.

      Προικισμένες οι γυναίκες ήδη από τη φύση, οι περισσότερες από αυτές μεγαλώνουν με την επιθυμία να γίνουν μητέρες. Το δώρο αυτό της μητρότητας το γεύονται από τις πρώτες μέρες κύησης του μωρού τους.

Η ζωή που φέρουν μέσα τους για εννέα μήνες θα τους δώσει δύναμη , χαρά και αισιοδοξία για τα επόμενα χρόνια της δικής τους ζωής . Μέσω της γυναίκας διαιωνίστηκε το ανθρώπινο γένος και γι’ αυτό το λόγο έχει καθιερωθεί η 2^η Κυριακή του Μαΐου ως  μέρα εορτασμού της μητρότητας και ευχαριστιών προς τη μητέρα, με αρχαιοελληνική προέλευση.

            Στη μυθολογία οι άνθρωποι τιμούσαν τη Γαία, αυτή που γεννήθηκε από το Χάος  και στη συνέχεια την κόρη της τη Ρέα, τη μάνα του Δία , τον πατέρα των θεών και των ανθρώπων.

        Στη σύγχρονη εποχή, η αμερικανίδα δασκάλα Άννα Μαρία Ριβς Τζάρβις ήταν εκείνη που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή όλων των μητέρων.

           Οι αγώνες της ευοδώθηκαν στις 9 Μάιου του 1914, όταν ο αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Έκτοτε, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.                

           Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

         Όλοι εμείς πάντως οφείλουμε να δείχνουμε την αγάπη και το σεβασμό στη μητέρα μας και στις μητέρες όλου του κόσμου, όχι μόνο κάθε 2^η Κυριακή του Μάη με λουλούδια, κάρτες και σοκολατάκια , αλλά καθημερινά με τη συμπεριφορά , τις πράξεις και τα λόγια μας και φυσικά μ’ ένα τρυφερό φιλί.

Η καρδιά της μάνας  

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.

Τρέχει ο νιος, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.

Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!

                                 (Άγγελου Βλάχου)

Η μάνα

Μάνα κράζει το παιδάκι,
Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος,
Μάνα ακούς σε κάθε μέρος,
Α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ' αψηφάει
για το τέκνο π' αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει
μ' ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ' απανταίνει
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει
ο καημός είναι μεγάλος
σαν τη μάνα δεν είν' άλλος
εις τον κόσμο θησαυρός.

Κι' όποιος μάνα πια δεν έχει,
Μάνα κράζει στ' όνειρό του
πάντα Μάνα στον καημό του
είν’  ο μόνος στεναγμός!

(Γεώργιου Μαρτινέλλη)

Παραθέτουμε κάποιες από τις  κάτρες που ετοίμασαν μαθητές και μαθήτριες του Γ1 τμήματος του σχολείου μας μαζί με τη δασκάλα τους  για να προσφέρουν στη μητέρα τους  μαζί με την αγάπη τους !!!!!!!!!!!!!